آموزش دانش سیاسی مبانی علم سیاست نظری حسین بشیریه نشر نگاه معاصر

مشخصات و خرید اینترنتی کتاب آموزش دانش سیاسی مبانی علم سیاست نظری حسین بشیریه

کتاب آموزش دانش سیاسی مبانی علم سیاست نظری تالیف حسین بشیریه نشر نگاه معاصر شامل 19 فصل با عناوین زیر می باشد :

سرشت دانش سیاسی
موضوعات و مفاهیم اساسی در دانش سیاسی
مرزهای دانش سیاسی
نگرش و روش های در دانش سیاسی
تحول تاریخی در مفهوم سیاست
پیشینه تاریخی و نظریه های عمومی دولت
پایه ها و چهره های دولت
مکاتب و ایدئولوژیهای سیاسی
نظام های سیاسی
تحولات سیاسی
سیاست و روابط بین المللی
مبانی فکری دموکراسی
پیشتازان اندیشه دموکراسی
پیشینه های تاریخی و زمینه ای اجتماعی و فرهنگی دموکراسی
مبانی حکومت دموکراتیک
عملکرد دموکراسی : احزاب و انتخابات
انواع دموکراسی
توجیهات و نقدهای دموکراسی
گذار به دموکراسی و چشم انداز آینده آن

معرفی کتاب:

سری پانزدهم کتاب(آموزش دانش سیاسی)نوشته شده توسط حسین بشیریه در سال 1399 توسط نگاه معاصر به چاپ رسیده است. تعداد بالای بازنشر این کتاب پیشاپیش اهمیت آن را خواهند رساند. حسین بشیریه که خود در رشته علوم سیاسی تحصیل کرده است. در کتاب(آموزش دانش سیاسی) بر روی شیوه های آگاهی بخشی مدنی برای برای توده مردم تمرکز کرده است.برای تشکیل جامعه ای مبنی بر نظمی دموکراتیک،آگاهی  فراگیر تمام اقشار جامعه از اموری حیاتی و مهم تلقی میشود که نگرارنده این کتاب دست به ارائه روش هایی در این مسیر زده است. از سوی دیگر علاوه بر توده مردم،در دولت های مدرن،سیاستمداران نیز نیازمند اموزش سیاسی هستند. امروزه سیاستمداری،حرفه خاصی به شمار نمیرود و نیازمند کارشناسی و تخصص نیست،بلکه در دموکراسیهای امروز،عامه مردم با احراز حداقل شرایط حق دارند به پارلمانها و از انجا به درون دولتها راه یابند.با این حال قانونگذاری،وضع سیاست ها، و تصمیم گیری در عرصه سیاست نیازمند برخی آگهیهای کارشناسانه است،پس توفیق در کسب مناصب سیاسی به معنی بی نیازی از آموزش در قانونگذاری،وضع سیاست ها،و تصمیم گیری در عرصه سیاست نیازمند برخی آگهی ها کارشناسانه است،پس توفیق در کسب مناصب سیاسی به معنی بی نیازی از آموزش در دانش سیاسی نیست. بویژه آنکه دولت های مدرن نهاد ها و ساختار های پیچیده ای دارند و اداره آنها کار ساده ای نیست.بعلاوه آموزش مدنی برای سیاستمداران لازم است،تا دریابند که سیاست و حکومت حرفه ای صرفا خصوصی نیست که در آن تنها منافع و مطالح حکام در نظر گرفته شود،بلکه سیاستمداران واقعی باید بتوانند مصالح عموم را نیز در نظر بگیرند.