استاد و خدمتکار نویسنده یوکا اوگاوا مترجم آسیه و پروانه عزیزی

استخوان‌ها و پوسته‌هایش خورده شود. شاید برای این بود که در سن‌وسالی به آن جوانی پدر و مادرش را از دست داده بود ولی آداب درست پشت میز نشستن را بسیار کم می‌‌دانست. پیش از شروع به خوردن هيچ وقت کلمه‌ای برای تشکر نمی‌گفت، و تقریباً با هر لقمه غذایش را می‌ریخت.

حتی او را در حال تمیزکردن گوش‌هایش با دستمال‌سفره‌ی کثیفش پشت میز دیدم. از آشپزی‌ام شکایتی نکرد و وقتی داشت می‌‌خورد ساکت ماند.

هر بار که قاشق را توی غذا فرو می‌‌کرد انگار قاشق داشت از دستش توی کاسه می‌‌افتاد.