زندگی واقعی نویسنده ادلین دیودنه مترجم مرضیه آرمین

چند دقیقه ای پای درخت نشستم. نور ماه، فرش برگهای پاییزی را روشن می کرد. دوکا که رفته بود چرخ بزند، برگشت کنار من خوابید و پوزه اش را فرو کرد توی دستم.

نمیدانستم اینها برای قهرمان چه مفهومی داشت. مفهومش برای خودم و چیزی که دوست داشتم باشد را بررسی می کردم.

دوست داشتم دوباره همینجا پای همین درخت اور کنارم باشد. که برایم پناه باشد، جایی مطمئن که بدون سلاح از کفتار در امان باشم.

اما نمی خواستم مال او باشم. نمی خواستم او مال من باشد. نول و قراری نمی خواستم. فقط جشنوهرم کنار هم بودن را می خواستم.

می دانستم دوستش دارم و تا لحظه ی مرگ هم دوستش خواهم داشت. در این عشقی، وفاداری و صداقت بود. همان صداقتی که مرا به ژبل پیوند می داد.

برای هردویشان می مردم. تنها تفاوتشان این بود که قهرمان به من احتياج نداشت، در صورتی که زندگی واقعی برادر کوچکم وابسته به کار من بود.